DÄ°NLEDEBÄ°YAT
Atın yiÄŸidi kendine kamçı vurdurmaz.
ALÄ° EKREM BOLAYIR (1867-1937)
-
Ä°stanbul doÄŸumludur. Aynı zamandai Namık Kemal’in oÄŸludur.
-
Babasının sık sık farklı nedenlerle farklı yerlere gönderilmesi nedeniyle
-
Mabeyn-i Humâyun KâtipliÄŸi vazifesinde 18 yıl çalıştı. Sonrasında mutasarrıflık ve valilik görevlerinde çalıştı.
-
1910’da Dârülfünûn “Tarih-i Edebiyat” muallimliÄŸine getirildi.
-
1917de oÄŸlu Cezmi’nin intiharı üzerine rahatsızlanıp bir süre tedavi gördü.
-
1919’da Tetkikât-ı Lisâniyye Heyeti’ne baÅŸkan seçildi. Üç buçuk yıl Galatasaray Lisesi’nde öÄŸretmenlik yaptı. 1923-1933 yılları arasında Dârülfünûnda “Åžerh-i Mütûn” (Metinler Åžerhi) derslerini verdi. 1933’te Telif ve Tercüme Heyeti’ne seçildi.
-
Maltepe Askerî Lisesi’nde 2 yıl edebiyat öÄŸretmenliÄŸi yaptı. 27 AÄŸustos 1937’de vefat etti.
-
Ä°lk ÅŸiir denemelerini çoçuk yaÅŸta yapmıştır. “DaÄŸ” isimli mensur ÅŸiiri Resimli Gazete’de yayımlanır.
-
Ä°lk ÅŸiirlerinde Divan ÅŸiirin etkisi açıkça görülür.
-
MirÅŸad ve Malumat dergilerinde yazdıktan sonra Servet-i Fünun’da da eserleri yayımlanmıştır.
-
“Åžiirimiz” baÅŸlıklı yazısı nedeniyle Tevfik Fikret’le anlaÅŸmazlığa düÅŸer ve ayrılır.
-
Servet-i Fünun dönemi ÅŸiirlerinde tabiat, aÅŸk ve ölüm gibi bireysel temaları iÅŸlemiÅŸtir.
-
“Fırın Önünde”, “Kayıkçı”, “Hamal”, “Küfeci Çocuk”, gibi eserlerinde toplumda zor durumda olan kimselere karşı hissettiÄŸi merhamet duygularını iÅŸlemiÅŸtir.
-
2. Meşrutiyet sonrası ağırlıklı olarak toplumsal konularda yazmayı tercih etmiştir.
-
Åžair, bu dönemde, ÅŸiirlerini daha sade bir dille yazmış ve yer yer heceyi de kullanmıştır.
-
Cumhuriyet döneminde de eserler veren ÅŸair 1937 yılında ölmüÅŸtür.
​Eserleri:
-
​Şiir:
-
Kasîde-i Askeriyye (Namık Kemal'in Hürriyet Kasîdesi'ne nazîre, 1908),
-
Kırmızı Fesler (Hiciv)
-
Ruh-i Kemâl (1909),
-
Zılâl-i Ä°tham (1909),
-
Çocuk Åžiirleri (1917),
-
Ordunun Defteri (Nazım-nesir karışık millî ÅŸiirler, 1918),
-
Åžiir Demeti (Çocuk ÅŸiirleri, 1925),
-
Vicdan Alevleri (1925),
-
Tâir-i Ä°lâhî (Basılmadı).
​Diğer:
-
Namık Kemâl (1930,
-
Lisanımız (1937),
-
Bâriâ (Tiyatro eseri denemesi, 1908)