DİNLEDEBİYAT
Atın yiğidi kendine kamçı vurdurmaz.
FAİK ALİ OZANSOY ( 1876-1950)
-
Diyarbakır doğumludur. Süleyman Nazif’in kardeşidir.
-
”Muhabbet” isimli şiirinin “ Maarif” isimli dergide yayımlanmasından sonra Servet-i Fünûn dergisine geçer.
-
Bazı şiirlerinde “Zahir” takma adını kullanmıştır.
-
Servet-i Fünun haricinde İrtikâ adlı dergide de şiirlerini yayımlamaya devam etmiştir.
-
FâikServet-i Fünun döneminde işlediği başlıca temalar, tabiat, aşk ve kadın, çocukluğunu yaşadığı yerlere özlem ve ölümdür.
-
Şiirlerinde Abdulhak Hamit’in tesiri oldukça açık şekilde görülmektedir.
-
Şiirlerinde bireysel temaları işlemiş, aruz veznini kullanmış, Arapça ve Farsça kelime ve tamlamalara çokça yer vermiştir.
-
Edebiyatı Cedide şiirinde görülen anlamın beyitten taşması veya bir dizenin ortasında tamamlanması (anjambman)na onun şiirlerinde de rastlanır.
-
Sone şiir biçimini ustaca kullanmıştır.
-
İkinci Meşrutiyet’ten sonra birçok şair gibi toplumcu anlayışa yönelmiştir.
-
Şair bir ara 1909’da kurulan Fecr-i Âti topluluğuna katılmıştır.
-
Bazı şiirleri Türk Sanat Müziği şarkılarına güfte ( şarkı sözü) olmuştur.
-
1950’de Ankara’da vefat etmiştir.
-
Eserleri:
-
Şiir:
-
Fânî Teselliler (şiirler, 1908)
-
Temâsil (şiirler, 1913)
-
Elhân-ı Vatan (şiirler, 1915)
-
Şâir-i A'zam'a Mektub (manzum, 1923)
-
Tiyatro:
-
Payitahtın Kapısında (manzum oyun, 1920)
-
Nedim ve Lale Devri (manzum oyun, 1950)
-
Biyografi:
-
Midhat Paşa (biyografi, 1908)
-
Güfteleri:
-
Zaman Olur ki Ânın Hacle-i Visâlinde
-
Sâhilden Uzaklaştık Elin Şimdi Elimde
-
Yıldızlı Semalardaki Haşmet Ne Güzel Şey