

DİNLEDEBİYAT
Atın yiğidi kendine kamçı vurdurmaz.
FAİK ALİ OZANSOY ( 1876-1950)
- 
Diyarbakır doğumludur. Süleyman Nazif’in kardeşidir. 
- 
”Muhabbet” isimli şiirinin “ Maarif” isimli dergide yayımlanmasından sonra Servet-i Fünûn dergisine geçer. 
- 
Bazı şiirlerinde “Zahir” takma adını kullanmıştır. 
- 
Servet-i Fünun haricinde İrtikâ adlı dergide de şiirlerini yayımlamaya devam etmiştir. 
- 
FâikServet-i Fünun döneminde işlediği başlıca temalar, tabiat, aşk ve kadın, çocukluğunu yaşadığı yerlere özlem ve ölümdür. 
- 
Şiirlerinde Abdulhak Hamit’in tesiri oldukça açık şekilde görülmektedir. 
- 
Şiirlerinde bireysel temaları işlemiş, aruz veznini kullanmış, Arapça ve Farsça kelime ve tamlamalara çokça yer vermiştir. 
- 
Edebiyatı Cedide şiirinde görülen anlamın beyitten taşması veya bir dizenin ortasında tamamlanması (anjambman)na onun şiirlerinde de rastlanır. 
- 
Sone şiir biçimini ustaca kullanmıştır. 
- 
İkinci Meşrutiyet’ten sonra birçok şair gibi toplumcu anlayışa yönelmiştir. 
- 
Şair bir ara 1909’da kurulan Fecr-i Âti topluluğuna katılmıştır. 
- 
Bazı şiirleri Türk Sanat Müziği şarkılarına güfte ( şarkı sözü) olmuştur. 
- 
1950’de Ankara’da vefat etmiştir. 
- 
Eserleri: 
- 
Şiir: 
- 
Fânî Teselliler (şiirler, 1908) 
- 
Temâsil (şiirler, 1913) 
- 
Elhân-ı Vatan (şiirler, 1915) 
- 
Şâir-i A'zam'a Mektub (manzum, 1923) 
- 
Tiyatro: 
- 
Payitahtın Kapısında (manzum oyun, 1920) 
- 
Nedim ve Lale Devri (manzum oyun, 1950) 
- 
Biyografi: 
- 
Midhat Paşa (biyografi, 1908) 
- 
Güfteleri: 
- 
Zaman Olur ki Ânın Hacle-i Visâlinde 
- 
Sâhilden Uzaklaştık Elin Şimdi Elimde 
- 
Yıldızlı Semalardaki Haşmet Ne Güzel Şey