google.com, pub-1772441188610312, DIRECT, f08c47fec0942fa0
top of page

FAİK ALİ OZANSOY ( 1876-1950)

  • Diyarbakır doğumludur. Süleyman Nazif’in kardeşidir.

  • ”Muhabbet” isimli şiirinin “ Maarif” isimli dergide yayımlanmasından sonra  Servet-i Fünûn dergisine geçer.

  • Bazı şiirlerinde “Zahir” takma adını kullanmış­tır.

  • Servet-i Fünun haricinde  İrtikâ adlı dergide de şiirlerini yayımlamaya devam etmiştir.

  • FâikServet-i Fünun  döneminde işlediği başlıca temalar, tabiat, aşk ve ka­dın, çocukluğunu yaşadığı yerlere özlem ve ölümdür.

  • Şiirlerinde Abdulhak Hamit’in tesiri oldukça açık şekilde görülmektedir.

  • Şiirlerinde bireysel temaları işlemiş, aruz veznini kullanmış, Arapça ve Farsça kelime ve tamlamalara çokça yer vermiştir.

  • Edebiyat­ı Cedide şiirinde görülen anlamın beyitten taşması veya bir dizenin ortasında ta­mamlanması (anjambman)na onun şiirlerinde de rastlanır.

  • Sone şiir biçimini ustaca kullanmıştır.

  • İkinci Meşrutiyet’ten sonra birçok şair gibi toplumcu anlayışa yönelmiştir.

  • Şair bir ara 1909’da kurulan Fecr-i Âti topluluğuna katılmıştır.

  • Bazı şiirleri Türk Sanat Müziği şarkılarına  güfte ( şarkı sözü) olmuştur.

  • 1950’de Ankara’da vefat etmiştir.

 

  • Eserleri:

  • Şiir:

  • Fânî Teselliler (şiirler, 1908)

  • Temâsil (şiirler, 1913)

  • Elhân-ı Vatan (şiirler, 1915)

  • Şâir-i A'zam'a Mektub (manzum, 1923)

  • Tiyatro:

  • Payitahtın Kapısında (manzum oyun, 1920)

  • Nedim ve Lale Devri (manzum oyun, 1950)

  • Biyografi:

  • Midhat Paşa (biyografi, 1908)

  • Güfteleri:

  • Zaman Olur ki Ânın Hacle-i Visâlinde

  • Sâhilden Uzaklaştık Elin Şimdi Elimde

  • Yıldızlı Semalardaki Haşmet Ne Güzel Şey

  •  
bottom of page