DÄ°NLEDEBÄ°YAT
Atın yiÄŸidi kendine kamçı vurdurmaz.
HÜSEYÄ°N SÄ°RET ÖZSEVER (1872-1959)
-
Ä°stanbul DoÄŸumludur
-
Mülkiye Mektebi ve Frerler Mektebi’nde okumuÅŸtur.
-
Åžiire ilgisi mMülkiye mektebinde N. Kemal etkisi ile baÅŸlar.
-
Okul öÄŸretmenlerinden Mizancı Murat’ın Mizan adlı s-dergisine de ilgi duymuÅŸtur.
-
Recaizade de ÅŸairin etkilendiÄŸi sanatçılardan birisidir.
-
Ä°lk ÅŸiirlerini 1894’ten sonra Mektep dergisinde yayımlanır.
-
Bu yıllardaki ÅŸiiri biçim ve dil bakımından eski olsa da yeni imgelerin kullanıldığı görülmektedir.
-
1896 yılında Servet-i Fünun 'da yazmaya baÅŸlamıştır.
-
Servet-i Fünûn ÅŸairleri içinde duygusal yönü ve lirizmi en belirgin ÅŸair olarak tanınmıştır.
-
O, konularını özellikle his ve ince temalardan seçmiÅŸ; "aÅŸk, kadın, aile, özlem, gurbet ve tabiat güzellikleri" üzerine ÅŸiirler yazmıştır.
-
Åžiirlerinde tabiat daha çok, bir fon olarak göze çarpar.
-
Aruz ölçüsünün dışında heceyi de kullandığı görülür.
-
1900’de bir siyasî olaya karıştığı için Adıyaman’a sürülür.
-
Oradan da Paris’e kaçıp Jön Türklere katılır. Uzun yıllar gurbette yaÅŸar.
-
1920’de kesin olarak yurda döner.
-
27 Åžubat 1959’da vefat etmiÅŸtir
-
Eserleri
-
BaÄŸbozumu (Yeni tarza yönelik ÅŸiirleri, 1828)
​
-
Leyâl-i Girizân (Kaçan Geceler, Servet-i Fünûn dönemi ÅŸiirleri,1910)
​
-
Kargalar (manzum yergiler, 1932)
​
-
Kıvılcımlı Kül (son ÅŸiirleri, 1937).