

DİNLEDEBİYAT
Atın yiğidi kendine kamçı vurdurmaz.
İSMAİL SAFA (1867-1901)
-
Peyami Safa'nın babasıdır.
-
Mekke doğumludur.
-
Romantizm akımından etkilenmiştir.
-
Ölçü-kafiye gibi biçimsel kurallara bağlı duygusal içeriği ağır basan şiirler yazmıştır.
-
Biçim ve dil anlayışı bakımından "eski"nin; zevk ve içerik bakımından ise "yeni"nin özelliklerine bağlı kalmıştır.
-
İstibdata açık bir şekilde karşıdır.O günlerde yazdığı "Ey Halk Uyan" ve "Sultan Hamit'e" adlı şiirleri büyük ilgi görmüş, bir o kadar da tepki uyandırmıştır.
-
Sürgün olarak gönderildiği Sivas’ta ölmüştür.
Eserleri:
Şiir
-
Sünühat (1889)
-
Huz mâ Safâ (1891)
-
Mağdûre-i Sevdâ (1891)
-
Mevlid-i Peder-i Ziyâret (1895)
-
Mensiyyât (1896)
-
Hissiyât (Ölümünden sonra, 1912)
-
İntâk-ı Hakk'ın Tahmisi (Ölümünden sonra, 1912)
Eleştiri
-
Mülâhazat-ı Edebiyye (1897)
-
Muhâkemât-ı Edebiyye (Ölümünden sonra, 1913)
Çeviri
-
Vehâmetli Sevdâlar (Kardeşi Ahmed Vefa ile birlikte, Emmanuel Gonzales'ten çeviri)