DÄ°NLEDEBÄ°YAT
Atın yiÄŸidi kendine kamçı vurdurmaz.
Ä°SMAÄ°L SAFA (1867-1901)
​
-
Peyami Safa'nın babasıdır.
​
​
-
Mekke doÄŸumludur.
​
​
-
Romantizm akımından etkilenmiştir.
​
​
-
Ölçü-kafiye gibi biçimsel kurallara baÄŸlı duygusal içeriÄŸi ağır basan ÅŸiirler yazmıştır.
​
​
-
Biçim ve dil anlayışı bakımından "eski"nin; zevk ve içerik bakımından ise "yeni"nin özelliklerine baÄŸlı kalmıştır.
​
​
-
Ä°stibdata açık bir ÅŸekilde karşıdır.O günlerde yazdığı "Ey Halk Uyan" ve "Sultan Hamit'e" adlı ÅŸiirleri büyük ilgi görmüÅŸ, bir o kadar da tepki uyandırmıştır.
​
-
Sürgün olarak gönderildiÄŸi Sivas’ta ölmüÅŸtür.
​
Eserleri:
​
Åžiir
-
Sünühat (1889)
​
-
Huz mâ Safâ (1891)
​
-
MaÄŸdûre-i Sevdâ (1891)
​
-
Mevlid-i Peder-i Ziyâret (1895)
-
Mensiyyât (1896)
​
-
Hissiyât (Ölümünden sonra, 1912)
​
-
Ä°ntâk-ı Hakk'ın Tahmisi (Ölümünden sonra, 1912)
​
EleÅŸtiri
-
Mülâhazat-ı Edebiyye (1897)
​
-
Muhâkemât-ı Edebiyye (Ölümünden sonra, 1913)
​
Çeviri
-
Vehâmetli Sevdâlar (KardeÅŸi Ahmed Vefa ile birlikte, Emmanuel Gonzales'ten çeviri)