DİNLEDEBİYAT

İstanbul doğumludur.

Edebiyata Sırat-ı Müstakim ve Sebilü’r-Reşat adlı dini dergilerde şiirler, makaleler yayımlayarak başlamıştır.

İstiklal Marşı’nı  yazdığı için “Milli Şair”  olarak da bilinmiştir.

İslamcılık düşüncesine sahip olan şair toplumcu bir nat anlayışıyla eser vermiştir.

Eserlerini realist bir anlayışla vermiştir.

Şiirlerinde  günlük konuşma dilini kullanmış, şiirlerini  konuşur gibi yazmıştır.

Normalde açık ve anlaşılır yazan şairin şiirlerinde dini motiflerin olması kullandığı bazı kelimelerin toplum ağır olmasına neden olmuştur.

Hüseyin Rahmi’nin romanla, Ahmet Rasim’in fıkraları ile yaptığı İstanbul’un fakir kesimlerinin yaşamını bütün canlılığı ile anlatma işini Mehmet Akif şiirleri ile yapmıştır.

Nazmı nesre yaklaştırmada oldukça başarılıdır.

Aruzu şiire başarıyla uygulayan üç şairden biridir.( Diğerleri Yahya Kemal ve Tevfik Fikret)

Şiirlerinin tamamını aruz ölçüsüyle yazmıştır.

Divan edebiyatı nazım biçimlerini, özellikle de mesnevi nazım biçimini kullanmıştır.

Çanakkale Şehitlerine, İstiklal Marşı gibi şiirlerinde lirizmle epik anlayışı bir arada kullanmıştır.

Cehalet, ahlaksızlık, taklitçilik, taassup, fakirlik, inançsızlık, köksüzlük… gibi konuları sıkça işlemiştir.

 “Toplum için sanat” anlayışını benimsemiştir.

T. Fikret’in oğlu Haluk ile  karakterize ettiği ideal gençlik anlayışını  M. Akif kendi oğlu Asım ile simgelemiştir.