DİNLEDEBİYAT
Atın yiğidi kendine kamçı vurdurmaz.
ÖMER SEYFETTİN
-
Balıkesir’in Gönen doğumludur.
-
Milli Edebiyat’ın önde gelen sanatçılarındandır. Hikaye alanında kendini göstermiştir.
-
“Yeni Lisan” makalesi ile dil hakkındaki görüşlerini ifade etmiş, sonradan bu görüşler Milli Edebiyatın dil ile ilgili ilkeleri sayılmıştır.
-
Hikayelerinde konuları çocukluk anılarından ve askerlik hayatı ve Osmanlı tarihinden alır.
-
Olay hikayeciliğinin edebiyatımıdaki en önemli temsilcisidir.
-
Hikayeciliği meslek haline getirerek, hikayeciliğin bağımsız bir tür olduğunu edebiyat alemine ispat etmişir.
-
Hikayelerinde genel olarak milli bilinci uyandırmaya gayret ettiği görülür. Bunun yanında toplumun aksayan yanlarını mizahi eleştiriyi kullanarak anlatmayı da ihmal etmemiştir.
-
Olay hikayeceliğinin genel özelliği olan beklenmedik şekilde sonlanma onun öykülerinin karakteristiği haline gelmiştir.
-
Realizm akımının etkisiyle gözleme önem vermiştir.
-
Dış mekan betimlemelerinde başarılı olmasına rağmen ruh tasvirlerinde iyi değildir.
-
Dili sadedir.
-
Efruz Bey ve Yalnız Efe adlı uzun hikayeleri bazı kaynaklarda roman türü içerisinde gösterilmiştir.
Eserleri:
-
Hikâye: Yalnız Efe, Kaşağı, İlk Düşen Ak, Pembe İncili Kaftan, Harem, Yüzakı, Kurumuş Ağaçlar, Aşk Dalgası Falaka, Yüksek Ökçeler, Kızıl Elma, Bomba, Beyaz Lale, Gizli Mabet, Bahar ve Kelebekler,
-
Roman: Efruz Bey, Yalnız Efe , Ashab-ı Kehfimiz
-
Şiir: Şiirler (Doğduğum Yer)
-
Oyun: Mahçupluk İmtihanı