DÄ°NLEDEBÄ°YAT
Atın yiÄŸidi kendine kamçı vurdurmaz.
YUNUS EMRE
Tabduk Emre’nin dergahı
Sevginin, saygının yuvası
Bir gün Yunus geldi,kaldı
Aciyi aÅŸkla karip bal kildi
Okuyan kolay sanır sözleri
Hadi söyle desen benzerini
Tutulur hoÅŸnutsuzun cenesi
Bilmez ki sehl-i mumteniyi
Hayatı sevgi,saygı, hoÅŸgörü
Ayırmadı Yaratandan ötürü
Kalp kırmamak için her sözü
Kılı kırk yarmayı gerek gördü
Divan’ı var sonradan derleme
Dostun evi olan gönüllerde
Devi gisin, sevi gelsin diye
Bıraktı bize Risalet’un Nushiye
YUNUS EMRE
​
Türk Edebiyatında ilahi nazım biçiminin en usta ÅŸairlerinden biridir. Yazılması- söylenmesi kolay gibi görünüp de gerçekte zor olan ifadeler için kullanılan sehl-i mümteni tarzını en iyi kullanan ÅŸairlerden birisidir.
​
-
Hece veznini kullanmış, sade bir üslupla ÅŸiirlerini söylemiÅŸtir.
-
DoÄŸum ve ölüm yerleri kesin olarak bilinmemektedir. Ancak EskiÅŸehir civarında öldüÄŸü tahmin edilir.
-
MoÄŸolların Anadolu’yu iÅŸgalleri döneminde yaÅŸadığı düÅŸünülmektedir.
-
Şiirlerinde Allah ve Peygamber aşkını derin bir lirizmle ifade etmiştir.
-
Åžeyhi Tabduk Emre’nin yıllarıca hizmetini görmüÅŸ, görüÅŸlerini yaymıştır.
-
Aruz veznini ise Risalet-ün Nushiye adlı mesnevi tarzındaki didaktik eserinde kullanmıştır.
-
Risalet-ün Nushiye adlı mesnevisi dışında ÅŸiirlerinin toplandığı bir divanı vardır.