DİNLEDEBİYAT

• Siyasal ve toplumsal hareketlere bağlı olarak gelişen toplumcu şiir, toplumu ve toplumun sorunlarını işler.

​

• Toplumcu şairler duygularını ve düşüncelerini ifade etmede daha kolay olan serbest şiiri kullanmayı tercih etmişlerdir.

​

• Serbest şiir belirlenmiş bir ölçü ve kafiye düzenine uymadan duygu ve düşünceleri akıcı bir şekilde mısralarla vermeye denir. Ölçü ve kafiyeye pek uyulmadığından ahenk daha çok ses oyunları olan asonans ve aliterasyon ile yapılır.

​

​

• Serbest üç  şekilde kendini gösterir:

​

​

• Ölçülü- kafiyeli Serbest Şiir: Bu tür şiirde mısra uzunluğu tek kelimeye kadar düşüm diğerlerinde artabilir. Ancak mısra sonları kafiyeli ve ölçüde de aruzdan yararanılır.  Ahmet Haşim’in bu tür şiirleri vardır.

​

• Ölçüsüz-Kafiyeli Serbest Şiir: Mısra sonlarında kafiye bulunur ancak mısraların belirgin bir ölçüsü yoktur.  Orhan Veli bu tarz şiirler yazmıştır.

​

​

• Ölçüsüz- Kafiyesiz Şiir: Bu tarz şiirlerde ne ölçü ne de mısra sonunda belirgin bir kafiye düzeni vardır. Orhan Veli ve Sait Faik Abasıyanık’ın bu tür şiirleri vardır.

​

​

• Toplumcu şiirlerde pragmatizm etkilidir ve düşünsel arka planında Marksizm vardır. Bu da şiirde kollektivizmi ortaya çıkarır.

​

​

• Şiirde bir görüş dile getirilir ve o görüş aynı görüşteki zıt görüşlere karşı savunulur. Bu tür şiirlere aynı zamanda tezli şiir de denilir.

​

​

• Amaç toplumu yönlendirmek olduğundan toplumsal kaygı söz konusudur.

​

​