google.com, pub-1772441188610312, DIRECT, f08c47fec0942fa0
top of page

Divan Edebiyatında Şiir Akımları

Sebk-i Hindi

  • Hindistan’da ortaya çıkmış bir akımdır.

  • Türk edebiyatında 17. yy’da görülmüştür.

  • Anlam derinliği  için hayal gücünden yaralanılmıştır.

  • Tasavvuf bu tarz şiirlerin ana konusunu oluşturur.

  • Arapça ve Farsça sözcük ve tamlamalarla yüklü, bağlaçlarla örülü ağır bir dil kullanılmıştır.

  • Soyut, güç anlaşılır bir anlatımı vardır.

  • Anlatımlar sanatlı, süslü, soyut ve semboliktir.

  • Naili, Neşati ve Şeyh Galip Sebk-i Hindi akımının en önemli temsilcileridir.

Türkî-i Basit (Sade Türkçe/Mahallileşme) Akımı

  • 15.yy’da Necati ile başlamıştır.

  • Günlük yaşayış şiire girmiştir.Halkın anlayışına yaklaşılmıştır.

  • İşlenen konular somutlaştırılmıştır.

  • Günlük konuşma dili, deyim ve atasözleri kullanılmıştır.

  • Nedim türkünün divan edebiyatındaki karşılığı olan şarkıya önem vererek bu akımın en ünlü temsilcisidir.

  • Necati, Baki, Nedim, Şeyhülislam Yahya ve Enderunlu Vasıf bu akımın en önemli temsilcileridir.

 

Hikemi (Hakimane) Şiir

  • Düşünceye ağırlık veren, okura yol gösteren şiirlerdir.

  • İnsanı, dünyayı, olayları değerlendiren çeşitli konular işlenmiştir.

  • Anlatım kısa ve özlüdür.

  • En önemli temsilcisi Nabi‘dir. Nabi Ekolü olarak da bilinen hikemi şiirlerin önemli diğer temsilcisi 18. yy divan şairlerinden Koca Ragıp Paşa‘dır.

bottom of page