DİNLEDEBİYAT

​

SABIR

Efendimiz (s.a.v.) hazretleri  ölen çocuğuna ağlayan bir kadına rastladı. O kadın, ölmüş olan çocuğu için ağlıyordu. Ya arkası dönüktü ya da o an için Peygamber Efendimiz’i tanıyamamıştı. Efendimiz (s.a.v.) hazretleri ona;

-“Allah’tan kork! Ve sabret!” buyurdu.

 Kadın: - Sen benim halimden ne anlarsın, tarzında bir ifade kullandı. Oysaki Peygamber Efendimiz de çocuğunu kaybetmişti ve onun durumunu yaşamıştı. Ama ses etmedi ve sessizce uzaklaştı.

 Efendimiz (s.a.v.)  gittiğinde, yakınları kadına ;

-“Sen ne yaptın? O Peygamber’di” deyince kadın başından vurulmuşa döndü.

  Efendimiz (s.a.v.) hazretlerinden özür dilemek için; onun kapısına geldi.Kadın geldi. Peygamberimizin karşısına geçti:

-“Ya Resûlallah! Ben sizi tanıyamadım!” ,dedi.

Bunun üzerine Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurdu:

-“Sabır ilk anda sabırdır”