DİNLEDEBİYAT

​

Ebu Said Sa'd İbni Malik İbni Sinan el-Hudri (r.a)'den rivayet edildiğine göre Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

"Sizden önceki kavimlerden bir adam vardı. Tam doksan dokuz kişiyi öldürmüştü. Yeryüzünün en bilgin adamına sordu, araştırdı. Ona bir rahibin yolunu gösterdi­ler. Adam rahibin yanına gelerek doksan dokuz kişiyi öldürdüğünü, bunun tövbesi olup olmadığını sordu. Rahib "Hayır yok" dedi. Bunun üzerine adam rahibi de öldürerek sayıyı yüz'e çıkardı.

Sonra yine yeryüzünün en bilginini sordu. Onâ alim bir kişinin yolunu gösterdiler. Adam alimin yanına gele­rek yüz kişiyi öldürdüğünü, bunun tövbesi olup olmadı­ğını sordu. Alim "Evet" dedi Tevbe ile kul Allah ile kul arasına kim girebilir?

Sen falan yere git. Orada Allah-u Teala'ya kullukta bulunan insanlar vardır. Sen de onlarla birlikte Allah'a ibadet et. Kendi memleketine dönme. Çünkü; orası kötü­lerin yeridir. Orada kötü insanlar çoktur. Adam anlatılan yere doğru gitmek üzere yola koyul­du, tam yolu yarılamıştı ki, ölüm yakasına yapıştı öldü. Rahmet melekleri ile azab melekleri adam hakkında mü­nakaşaya tutuştular:

-  Rahmet melekleri şöyle dedi: Adam tövbe edip kalbinden Allah'a yönelerek geliyordu.

-  Azab melekleri ise şöyle dedi: Bu adam bu güne kadar hiçbir amel yapmamıştır. Derken insan suretinde bir melek çıkageldi. Her iki grup melek onu hakem tayin ettiler. Adam (hakem melek) şöyle dedi: "Geldiği yer ile gitmek istediği yerin arasını ölçün, hangi taraf daha yakın ise, ona göre muamele yapın. Melekler ölçtüler. Gitmek istediği yerin daha yalan olduğunu görünce, adamı rah­met melekleri aldılar. (Buhari, Müslim)